با تاريک شدن هوا، يگان ها از نقطه رهايي به سوي مواضع دشمن حرکت کردند. اين اقدام به اين دليل بود که خط خودي با مواضع دشمن چهار تا پنج کيلومتر فاصله داشت. از اين رو، لازم بود ساعاتي پيش از ساعت (س)، نيروها، پياده روي خود را آغاز کنند تا بتوانند در ساعت مقرر به مواضع دشمن يورش برند. با حرکت نيروها، در قرارگاه نيز جنب و جوش و اضطراب خاصي به چمش مي خورد و همه براي موفقيت رزمندگان دعا مي کردند، و به همين منظور مراسم زيارت عاشورا در سنگر (عمومي) قرارگاه خاتم برگزار شد. از سوي ديگر، به دليل اهميت عمليات آقاي ميرحسين موسوي، نخست وزير؛ آيت الله موسوي اردبيلي، رييس ديوان عالي کشور، آيت الله طاهري خرم آبادي و حجت الاسلام فاکر، نمايندگان حضرت امام در سپاه در سنگر فرماندهي حضور داشتند.
بدين ترتيب، در ساعت 21:30 روز 17 بهمن 1361 رمز عمليات به شرح زير قرائت شد: "بسم الله الرحمن الرحيم، و لاحول و لاقوه الا بالله العلي العظيم، اللهم اياک نعبد و اياک نستعين، قد تري ما انا فيه ففرج عنا يا کريم، يا الله، يا الله، يا الله. به مظلوميت علي اصغر و به ذوالفقار برنده ولي المؤمنين و قهاريت رب العالمين به پيش"* --------------------- * درباره دلايل انتخاب اسم رمز چند نکته گفتني است: - مقدمه رمز، حديثي است که رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) قبل از آغاز هر عمليات آن را قرائت مي فرمودند؛ - شهيد مجيد بقايي (فرمانده ارشد سپاه که چند روز قبل از عمليات شهيد شد) پيشنهاد کرده بود، يکي از اسماء خداوند در رمز گنجانده شود؛ - آيت الله بهاءالديني در ديداري با فرماندهان سپاه، اظهار داشتند، نام ذوالفقار در رمز عمليات آورده شود. --------------------- با اعلام رمز عمليات، حمله رزمندگان آغاز شد. گرچه يگان ها ساعاتي قبل حرکت کرده بودند، ولي نتوانستند همزمان، عمليات شکستن خط را آغاز کنند. لذا، بعضي از نيروها در کمين متوقف شده، برخي هم درگيري را آغاز کردند و گروهي نيز هنوز درگير نشده بودند. از اين رو فرماندهان سپاه تلاش زيادي به عمل آوردند تا اين مشکل رفع شود. و بالاخره در پي اين تلاش، نيروها توانستند به سختي از برخي موانع عبور کرده و به کانال او برسند. در اين هنگام، دشمن به نيروهاي در خط خود دستور داد، به پشت جاده آسفالت عقب نشيني کرده و در آنجا خط تشکيل دهند. اين اقدام دشمن ناشي از تجربه قبلي در عمليات هاي گذشته بود. فرماندهان عراقي دريافته بودند که نبايد در برابر سيل خروشان نيروهاي بسيج مقاومت کرده و تلفات بدهند. آنها نمي خواستند مانع نفوذ نيروهاي ايراني شوند، زيرا قصد داشتند با دور زدن آنها از دو جناح، آنان را منهدم کنند. با وجود اين تدبير دشمن، نيروهاي خودي در برخي محورها پيشروي کردند، ولي در محورهاي ديگر موفق نشدند از موانع عبور کنند. اين وضع موجب شد آنها زمان را از دست بدهند. بر اين اساس، فرماندهان در تدبيري مناسب، اجازه ندادند يگان هايي که عمليات شکستن خط را به اتمام رسانده بودند، به پيشروي خود ادامه دهند. اين يگان ها موظف شدند در مواضع به دست آمده متوقف شده و با احداث خاکريز، به حفظ آن بپردازند. عواملي که موجب شد، نيروهاي خودي نتوانند هدف هاي مرحله اول عمليات را به طور کامل تأمين کنند، عبارتند از: وجود موانع گوناگون شامل ميدان هاي وسيع مين، سيم هاي خاردار محکم، کانال، مسير طولاني نقطه رهايي تا مواضع دشمن؛ رمل بودن زمين و کندي حرکت نيروها؛ عدم پاک سازي کامل و عدم الحاق دو جناح؛ تاريکي شب و نبودن نور ماه. در اين ميان، موانع دشمن نقش به سزايي در ناکام ماندن عمليات داشتند، به گونه اي که تمام توان نيروها صرف عبور از آنها شد و اين موضوع در عمليات هاي قبلي سابقه نداشت. شايد مناسب باشد که عمليات مرحله اول، "جنگ با موانع" نامگذاري شود. با وجود اين وضع، به دليل جو خاصي که انجام عمليات در کشور ايجاد کرده بود و نيز اميدواري مسؤولان سياسي کشور و جنگ رواني دشمن، مرحله دوم عمليات نيز در 19 بهمن 1361 انجام شد. اما اين بار نيز به دليل عدم هماهنگي ميان نيروهاي عمل کننده، هوشياري دشمن و تسلط او بر راهکارهاي خودي، و همچنين با توجه به لو رفتن عمليات و وجود استحکامات نيرومند دشمن که موجب عدم پيشروي نيروهاي خودي شده، قرارگاه خاتم الانبياء (صلي الله عليه و آله و سلم) به منظور کاهش تلفات خودي، پايان عمليات را اعلام کرد. در اين عمليات 501 تن از نيروهاي خودي شهيد، 7313 تن زخمي و 3116 تن مفقود شدند.
نظرات شما عزیزان: